De top 3 van: Pepijn Smit
Regisseur, theatermaker, stadsprogrammeur
Ik voel me als een kind in een snoepwinkel die, nu hij eenmaal heeft gekozen, stiekem spijt heeft van zijn keuze…een top 3 samenstellen uit het mooiste dat Leiden te bieden heeft is bijna onmogelijk! Als regisseur van Stadsgezelschap PS|theater ben ik vaak in Museum De Lakenhal te vinden: ik doe er graag inspiratie op voor nieuwe producties. In de schilderijen, installaties en objecten zit een schat aan verhalen. Verhalen die wij met PS|theater weer gebruiken om nieuwe verhalen te vertellen.
Sleutels van huizen betrokken bij stadsrenovatie
In november 2016 gaat onze nieuwe theaterproductie Wij van de fabriek in première in de Meelfabriek. De naoorlogse industriegeschiedenis staat in deze voorstelling centraal: wij belichten de hoogtijdagen in de jaren ’50, het verval in de jaren ’70 en de sluiting van de laatste arbeidersfabrieken in de jaren ’80. In een hele korte tijd heeft de stad een flinke
Sleutels van huizen betrokken bij stadsrenovatie
Anoniem
inv.nrs. 11032-11033 Deze sleutels zijn afkomstig van de stadsrenovatie die van eind jaren 1960 tot eind jaren 1980 in Leiden werd uitgevoerd. Het grote aantal maakt in een oogopslag duidelijk hoe ingrijpend en grootschalig dit project is geweest. Leidenaren van wie hun huis werd gesloopt of gerenoveerd moesten de sleutel naar het stadhuis brengen. Daar was een apart loket gemaakt bij de afdeling Grond- en Sanerings- Bedrijf, later Grondzaken genaamd. De mensen die hun sleutel inleverden kregen een zogenaamde sleutelbrief als bewijs van ontvangst. De sleutel zelf werd bewaard in een doos zonder dat daar een label of adres aan is bevestigd. Bij één set sleutels is dat wel gebeurd. Namelijk de sleutels van de zogenaamde Blonkpanden, genaamd naar de voormalige Blonkgarage, in de Nieuwsteeg. Op deze plek is in nu het RAP (Rijnlands Architectuur Platform) gevestigd.
Read moreidentiteitsverandering doorgemaakt: de fabrieken die lang de Leidse horizon kenmerkten maakten plaats voor het Bio Science Park en veel arbeiders verhuisden naar de rand van de stad. De tijd van kleine huisjes en met de hele familie bonen doppen op straat was definitief voorbij. Voor Wij van de fabriek zijn deze sleutels van de gesloopte huisjes rond de Oranjegracht een grote inspiratiebron. Ze staan voor de stad in verandering. Het project Wij van de fabriek omvat een foto-expositie en een theatervoorstelling. Tot en met 3 oktober is de expositie in Museum De Lakenhal te zien.
Preparations
Het beeld Preparations van Roy Villeroy is voor mij een hoogtepunt van de moderne collectie van Museum De Lakenhal. Het is een ontmoeting met een onbekende man die allerlei vragen oproept. Antwoorden krijg je niet, maar wel de kans om heel dichtbij te komen en door de ogen van deze man naar de ruimte om je heen te kijken. Natuurlijk valt het oog dan al snel op het drieluik van Lucas van Leyden en plaats je dit
Preparations
Roy Villevoye
De ontmoeting met deze onbekende persoon trekt alle betekenisregisters open. Wie is deze man en waar komt hij vandaan? Waarom houdt hij een houten kruis in zijn handen? En waarom staat hij hier in het museum, om door ons zo minutieus, op het onbehoorlijke af, bekeken te worden? Roy Villevoye maakt behalve beelden ook installaties, foto’s, videowerken en schilderijen. In zijn oeuvre staat de wederzijdse interesse in andere culturen centraal en de verwarring en fascinatie die daarvan het gevolg zijn. In 1992 bezocht Villevoye voor het eerst Nieuw Guinea. Het westelijk deel daarvan was tot 1962 een Nederlandse kolonie. Het waren overwegend Nederlanders die door missie en zending de kerstening van de bevolking ter hand namen. Daarmee verdwenen veel van de oorspronkelijke, magische rituelen. Ze kregen een nieuwe vorm in lokale interpretaties van het christelijke geloof. Ook in de 15de en 16de-eeuwse kunst die in deze zaal te zien is, draait alles om religieuze voorstellingen. De drieluiken van Cornelis Engebrechtsz en Lucas van Leyden boezemen door hun grote formaat en magische voorstellingen ontzag in. Ze hielden de 16de-eeuwse mens op het christelijke spoor, door hen te herinneren aan hun levenscyclus en lotsbestemming. Diezelfde christelijke symboliek en levensvragen spelen een rol in het beeld van Roy Villevoye. Zo maakt dit beeld ruimte voor nieuwe interpretaties van de Lakenhalcollectie.
Read moreschilderij in een ander perspectief. En al snel valt ook de leegte en ruimte eromheen op. En ook dit roept weer vragen op. Dit beeld bereikt wat ik ook graag met theater wil bereiken. Dat je door de ogen van een ander (opnieuw) om je heen gaat kijken. Dat de vragen je alleen maar nieuwsgieriger maken, is juist goed!
Portret van Jenny Kamerlingh Onnes
Net als een acteur heeft Jenny Kamerlingh Onnes, op het schilderij dat haar broer Menso Kamerlingh Onnes van haar maakte, wel 100 maskers. Haar uitdrukking en houding zijn tegelijk melancholisch, uitgeput, ingetogen en heel open. Het spreekt boekdelen. Dit schilderij was één van de inspiratiebronnen van Het verdriet van Leiden. Tijdens de voorstelling op de monumentale Begraafplaats Groenesteeg, trok één van de actrices van Theatergroep
Portret van Jenny Kamerlingh Onnes
Menso Kamerlingh Onnes
Met ferme penseelstreken en een ingetogen palet van wit en zwart en opspattend oranje creëerde Menso Kamerlingh Onnes een krachtig werk. De schildertrant ontleende hij aan schilders van de Brusselse kunstenaarsgroep Les XX (Les Vingt), zoals James Ensor en Jan Toorop. De pose herinnert aan het werk van de Amerikaanse kunstenaar James Abbott McNeill Whistler, die een goede reputatie had in Nederland. Tussen 1883 en 1916 was Menso Kamerlingh Onnes een van de weinige avant-gardistische kunstenaars in Leiden.
Read moreDomino (een Leids gezelschap met spelers met een beperking) heel langzaam zwarte handschoenen aan. Dit contrasteerde met de witte jurk die zij droeg. In combinatie met de graven waar wij op speelden, werd het meteen een beeld van rouw, zonder dat we met tekst een heel verhaal hoefden te vertellen. Op eenzelfde manier werkt dit schilderij voor mij. Steeds als ik in het museum ben, koppel ik een eigen verhaal of gebeurtenis aan dit schilderij.
OVER PEPIJN SMIT
Pepijn Smit is artistiek leider van Stadsgezelschap PS|theater. De theatermakers van PS|theater trekken steeds nieuwsgierig de stad in en zijn op zoek naar wat er leeft. Deze verhalen geven zij vorm in producties die op bijzondere plekken spelen. Zo maakten zij onder andere Het verdriet van Leiden op Begraafplaats Groenesteeg, Noorderling in De Kooi en Het geloof van Leiden in de Pieterskerk. Op dit moment zijn zij bezig met de voorbereidingen van Wij van de fabriek die in november 2016 in De Meelfabriek zal spelen. In het kader van deze productie heeft fotograaf Rob Overmeer portretten gemaakt van voormalig fabrieksarbeiders en deze worden tentoongesteld in Museum De Lakenhal. Vanaf 1 september 2016 is Pepijn tevens werkzaam als Stadsprogrammeur.